زمستان

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
سرها در گریبان است
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را
نگه جز پیش پا را دید ، نتواند
که ره تاریک و لغزان است
وگر دست محبت سوی کسی یازی
 به اکراه آورد دست از بغل بیرون
 که سرما سخت سوزان است
نفس ، کز گرمگاه سینه می آید برون ، ابری شود تاریک
 چو دیدار ایستد در پیش چشمانت
نفس کاین است ، پس دیگر چه داری چشم
ز چشم دوستان دور یا نزدیک ؟
 مسیحای جوانمرد من ! ای ترسای پیر پیرهن چرکین
هوا بس ناجوانمردانه سرد است ... آی
دمت گرم و سرت خوش باد
سلامم را تو پاسخ گوی ، در بگشای
منم من ، میهمان هر شبت ، لولی وش مغموم
منم من ، سنگ تیپاخورده ی رنجور
 منم ، دشنام پس آفرینش ، نغمه ی ناجور
نه از رومم ، نه از زنگم ، همان بیرنگ بیرنگم
بیا بگشای در ، بگشای ، دلتنگم
حریفا ! میزبانا ! میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد
 تگرگی نیست ، مرگی نیست
صدایی گر شنیدی ، صحبت سرما و دندان است
من امشب آمدستم وام بگزارم
 حسابت را کنار جام بگذارم
چه می گویی که بیگه شد ، سحر شد ، بامداد آمد ؟
فریبت می دهد ، بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست
حریفا ! گوش سرما برده است این ، یادگار سیلی سرد زمستان است
و قندیل سپهر تنگ میدان ، مرده یا زنده
به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود ، پنهان است
حریفا ! رو چراغ باده را بفروز ، شب با روز یکسان است
سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
هوا دلگیر ، درها بسته ، سرها در گریبان ، دستها پنهان
نفسها ابر ، دلها خسته و غمگین
درختان اسکلتهای بلور آجین
زمین دلمرده ، سقف آسمان کوتاه
غبار آلوده مهر و ماه
زمستان است

عشق هر کجا جارو کند آنجا خوش است گر به دریا افکند دریاخوش است

    دشمنی از خود نداری سخت تر !
     عشق  پیروزت  کند بر خویشتن
           عشق  اتش می زند  در ما ومن
               عشق را در یاب وخود را واگذار 
             تا بیابی جان نو خورشید وا
                          عشق هستی زا و روح افزا بود      هر چه فرمان می دهد زیبا بود...   


          عنچه با لبخند                                    
 می گوید تماشایم کنید    
گل، بتابدچهره، همچون چلچراغ:
           یک نظر در روی زیبایم کنید
باد نجوا می کند در گوش برگ
                        سر در آغوش گلی دارم کنار چتر بید
        راه دوری نیست، پیدایم کنید!                                                 

دوسش داری یاواقعا عاشقی!

 در هنگام دیدن کسی که عاشق او هستی تپش قلبت زیاد شده و هیجان زده می شوی امادر برابر کسی که دوستش داری احساس سرور وخوشحالی می کنی
وقتی به معشوق خود نگاه می کنی خجالت می کشی اماوقتی به کسی که دوستش داری نگاه می کنی  لبخند خواهی زد   
وقتی در کنار معشوقه ی خود هستی نمی توانی آنچه می خواهی بر زبان آوری اما در کنار کسی که دوستش داری قادر به این کار هستی  
در برابر کسی که عاشق اوهستی دست وپای خود راگم میکنی امادر برابر کسی که دوستش داری راحت تر بوده وتوانایی ابراز وجود داری  
 نمی توانی به چشم کسی که عاشقش هستی نگاه کنی اما کسی که دوستش داری با لبـخندی بر لب مدتهابه اونگاه می کنی                                                             
احساس عاشق بودن از طریق نگاه است اما درک دوست داشتن بیشتراز طریق کلامی است 
 ودر کلام آخر شما می توانید رابطه ی دوستی را پایان دهید اما عشق رانمی توان از بین برد 
                                                                
                                                           نظر یادت نره ...