عشق هر کجا جارو کند آنجا خوش است گر به دریا افکند دریاخوش است
دشمنی از خود نداری سخت تر !
عشق پیروزت کند بر خویشتن
عشق اتش می زند در ما ومن
عشق را در یاب وخود را واگذار
تا بیابی جان نو خورشید وا
عشق هستی زا و روح افزا بود هر چه فرمان می دهد زیبا بود...
عنچه با لبخند 
می گوید تماشایم کنید
گل، بتابدچهره، همچون چلچراغ:
یک نظر در روی زیبایم کنید
باد نجوا می کند در گوش برگ
سر در آغوش گلی دارم کنار چتر بید
راه دوری نیست، پیدایم کنید!